Πριν από καμιά 15αριά χρόνια
μίλαγα με το φίλο μου το Γιώργο στο τηλέφωνο. Ο φίλος αυτός είχε πάει μετανάστης στη Γερμανία, και μου εξιστορούσε το γεγονός ότι τράκαρε ελαφρώς ένα παρκαρισμένο αμάξι στο δρόμο. Μου είπε ότι κατέβηκε κάτω και του άφησε ένα χαρτάκι με τα στοιχεία του και ότι θα έπρεπε να πληρώσει για μια ψιλοχαζομάρα.
……………………….
Εγώ όμως ο ελληναράς τον ρώτησα το αυτονόητο: καλά βρε μ@λάκα και γιατί δεν την έκανες με ελαφρά πηδηματάκια;
Ξέρεις τι μου είπε; Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο. Θα τον έβλεπε κάποιος από το παράθυρο και στη συνέχεια θα τον έσκιζαν.
Ηθικό δίδαγμα. Ο ελληναράς όπως ήμουν εγώ, θα την έκανε με ελαφρά, ο συμπολίτης μου και να με έβλεπε θα τα έγραφε όλα εκεί που δεν πιάνει μελάνι επειδή δεν θα ήταν το δικό του αμάξι. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ο παθών θα αναγκαζόταν να πληρώσει από την τσέπη του για τη δική μου ζημιά.
Ο Γερμανός όμως δεν του πέρναγε από το μυαλό κάτι τέτοιο επειδή, αν τον έβλεπε οποιοσδήποτε θα έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία ήταν δεν ήταν δικό του το αμάξι.
Θέλω να πω ότι αυτό που ήταν αποτρεπτικό για το φίλο μου δεν ήταν ότι θα πλήρωνε κάποιο πρόστιμο αν τον έπιαναν αλλά το γεγονός ότι σίγουρα θα τον έπιαναν επειδή οι συμπολίτες ήταν έτοιμοι να μην επιτρέψουν κάτι τέτοιο.
Αυτό αποκαλείται συνείδηση. Μια μικρή καθημερινή ενέργεια αποτρέπει κάτι μεγαλύτερο.
Για να το πάμε τώρα λίγο πιο μακρυά, αυτός που δεν αφήνει τον συμπολίτη του να κλέψει ή να αδικήσει κάποιον άλλο, θα αντιδράσει με μεγαλύτερη σφοδρότητα όταν κάποιος από την κυβέρνηση αρχίσει να τρώει τα χρήματά του, σε σχέση με αυτόν που νομίζει ότι όλα είναι καλά όταν «μια πιθαμή μακρυά από τον κ@λο του να ναι και όπου θέλει ας πέσει»
Υ.Γ. Γεννήθηκα στην Ελλάδα και ντρέπομαι εξίσου που έχω βγάλει αυτούς τους πολιτικούς τα τελευταία 50 χρόνια.
tkant 
outsider
27/07/2012 at 3:32 μμ
Θα διαφωνήσω λίγο. Συνειδηση δεν είναι να αφήσεις χαρτάκι με στα στοιχεία σου επειδή αν δεν το κάνεις θα σε σκίσουν. Συνείδηση είναι να αφήσεις χαρτάκι, ακόμα και αν το αυτοκίνητο που χτύπησες είναι στην ερημιά και είσαι 100% σίγουρος οτι δεν σε έχει δεί κανείς. Γιατί έτσι. Τις μαλακίες τις δικές σου δεν θα τις πληρώνει άλλος.
Το έχω κάνει αυτό, και ειδοποίησα και την ασφαλιστική μου να στείλει εμπειρογνώμωνα, να βγάλει φωτο του χτυπημένου και έκανα επιτόπου δήλωση, αφήνοντας τα στοιχεία μου σε χαρτάκι στο χτυπημένο αυτοκίνητο. Συνείδηση είναι να το κάνεις αυτό, ακόμα και αν ο εμπειρογνώμονας σε κοιτάει με ένα υφος που λέει «Καλά, αφου δεν σε είδε κανείς, πόσο Μ@%κας είσαι ;»
(Ναι, είναι λίγο παλιό το άρθρο, αλλά εγώ τώρα το διάβασα, ενταξει; 🙂 )
tkant
27/07/2012 at 3:59 μμ
Φίλε outsider
Μπορεί να μην το έδωσα σωστά, αλλά εννοούσα ότι συνείδηση έχει ο Γερμανός πολίτης. Ο φίλος μου απλά προσαρμόστηκε στην κατάσταση που βρήκε.
Όπως γίνεται αντίστοιχα και με τους Γερμανούς που έρχονται εδώ πέρα. Μετά από μερικούς μήνες που θα ζήσουν στην Ελλάδα παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια, κάνουν μικρές καγκουριές κοκ μέχρι να προσαρμοστούν πλήρως (όσο γίνεται για ένα Γερμανό βέβαια).
Όσο για το ότι το διάβασες το άρθρο μετά από τόσο καιρό………………………..στο συγχωρώ για τελευταία φορά εντάξει; 😉